آرتریت
برخی از گوساله‌های مبتلا به پنومونی ناشی از مایکوپلاسما بوویس 2 تا 4 هفته آنگاه مبتلا آرتریت شدید خواهند شد . سویه‌های مختلف مایکوپلاسما بوویس دارای احتمال مختلف در تولید مشکل ها مفاصل هستند به طوری که شیوع برخی از آن ها با ابتلای اکثری از گوساله‌ها به لنگش همراه خواهد بود در حالی که سویه‌های دیگر ممکن هست دیگر چنین علائمی نداشته باشند . گوساله‌های در گیر دارنده مفاصل متورمی میباشند که زیاد دردناک می باشد لذا باعث می شود که آنها از خط مش رفتن به طرف آخور طعام و آب امتناع کنند . هنگامی که عفونت به مفاصل گوساله‌ها می‌رسد احتمالاً تخریب شدید ریه‌ها رخ داده است . در موردها نادر، گوساله‌ها مبتلا به زد خورد مفاصل هستند سوای اینکه هیچ نوع علائم ریوی نشان دهند . مفاصل کارپ و استایفل مهمترین مفاصلی میباشند که معمولاً مشغول هستند، البته هر مدل مفصلی می تواند مشغول شود . گوساله‌ها ممکن میباشد در یک یا این که یک سری مفصل دچار لنگش شوند .
تورم مفصل ابتدا از التهاب کپسول و بافت‌های دور و اطراف آن آغاز میگردد . هرچند سطح ها استخوانی پوشیده گردیده از غضروف در مفصل، بهبودشان فراوان ضعیف است، ولی تضارب آنها دستکم است . پیش‌آگهی گوساله‌های مشغول فراوان اهمیّت دارااست و حتی در بعضی مورد ها مفاصلی که شدیداً درگیر می‌شوند، اکثر زمان ها بهبود مییابند .
سایر
علامت ها کلینیکی درصد اندکی از گوساله‌های گوشتی دچار به پنومونی مایکوپلاسمایی دچار عفونت‌های گوش یا این که اوتیت میگردند . این گوساله‌ها دارای گوش‌های افتاده می باشند که چرک از یک گوش یا دو گوش آنها خارج میشود . در موارد نادر، مانکوپلاسما به گوش داخلی هجوم می‌نماید و سبب ساز چرخش سروگردن، چرخش یا این که افتادن سر به یک سمت، و یا این که عدم بضاعت در برخاستن از طرفی که به زمین افتاده می باشد می‌شوند . (Smith,2002,p951) . مایکوپلاسما همینطور میتواند باعث سقط، ناباروری، التهاب پستان، و التهاب چشم‌ها درگوساله‌گوشتی‌گردد ولی این مورد ها نایاب میباشد .
تشخیص
تشخیص قطعی پنومونی مایکوپلاسمایی اختلال هست زیرا M .bovis میتواند از کشت ترشحات بینی و مجاری هوایی فوقانی گوساله‌های نرمال قطع شود . به منظور اطمینان از اینکه M .bovis در پنومونی دخالت دارد، نیاز است از ریه‌های گوساله انقطاع شود . همانطور که قبلاً تعریف شد، این باکتری نیاز به محفظه کشت منحصر به فرد دارد . هنگامی که زد خورد مفصل با علایم گوش‌های‌افتاده تنها در یک گروه گوساله که دچار به پنومونی هستند جلب توجّه کند . یا این که هنگامی که پنومونی به معالجه جواب نمی‌دهد بایستی M .bovis شک وتردید کرد . مضاعف مهّم می باشد که به یاد داشته باشید که بعضا سویه‌های M .bovis منجر لنگش یا این که افتادن گوش‌ها نمی‌شود، و احتمال داراست که گوساله‌های مبتلا به مایکوپلاسموز سوای وجود این علایم مازاد باشند . در ایالات متحده، M .bovis مهّمترین عامل بیماریزای دستگاه تنفسی گاوان میباشد که به خیر به درمان پاسخ نمی‌دهد .
درمان
مایکوپلاسما به سختی به معالجه پاسخ میدهد چون اکثری از آنتی‌بیوتیک‌های جان دار مقابل آن بی‌اثراست . آنتی‌بیوتیک‌های نظیر پنی‌سیلین، poly fex® ، Naxcel® ، Excenel® ، Excede® سبب از در میان رفتن باکتری به وسیله تخریب دیواره سلولی باکتری میگردند . از آنجائیکه مایکوپلاسما فاقد دیواره سلولی معمولی است، این آنتی‌بیوتیک‌ها در درمان آن بی‌اثرند . Micotil® هم فاقد اثر یا این که دارای اثر ناچیز بر مایکوپلاسما است . اکسی‌تتراسایکلین (به صورت ترکیبات LA-200® ، Biomycin 200® ، Tetradure 200® و دیگر نامهای ژنریک نتایج مختلفی در درمان مایکوپلاسما داشته است) . در یک مطالعه 50 درصد از مورد ها انقطاع شده M .bovis به اکسی‌تتراسایکلین مقاوم بودند . Tulathromycin یا (Draxxin) ® فقط داروی تأیید شده برای مایکوپلاسما است، و در مطالعه‌ای دیگر نشان داده شد این دارو احتمالاً مؤثرترین داروی شناخته شده هست .(Godinho,etal .2005) آنتی‌بیوتیک Draxxin مناسب‌ترین دارو برای بیماری مایکوپلاسموز میباشد چون یک دُز آن 7 تا 14 روز در غلظت مطلوب درمانی خون علیه باکتری‌های مایکوپلاسما و Mannheimia haemolytica، پاستورلا مولتی سیدا و هیستوفیلوس‌سومنی ، که تمام آنها دلیل BRDC هستند، باقی میماند . بقیه داروها که نتایج خیر و خوبی دارا‌هستند عبارتند از Nuflor®، Adspec® ، ® Baytril وAl80® هم می توانند در درمان مایکوپلاسما زمانی که یک عفونت مرکب به M .haemolytica و مایکوپلاسما وجود دارد، مؤثر باشند .
دو ادله دوچندان مهّم در درمان مایکوپلاسما شناسایی پرسرعت بیماری در اوایل بیماری و معالجه طولانی برهه زمانی میباشد . گوساله‌های درمان گردیده در اوایل بیماری جواب نسبتاً خیر به بیماری می دهند . نیاز به معالجه طولانی‌تر از معمول برای BRDC با توجّه به این حقیقت که فارغ از معالجه فشرده، درمان آن با پیش‌آگهی ضعیف یار میباشد و بیماری 30 درصد از 70 درصد گوساله‌ها ممکن می باشد عود کند تخریب ریه بیشتر میگردد احتمال بهبود بیماری کمتر خواهد شد . امروزه سفارش شده میباشد که سطوح درمانی مداوم آنتی‌بیوتیک‌ها برای گوساله‌های مبتلا به مایکوپلاسما پنومونیه به بازه زمانی 14 ـ 10 روز تجویز شود .
کلراتتراسایکلین به میزان 25/0 تا 0/1 گرم به ازای هر 100 پوند وزن تن در هر روز می تواند به غذای دام اضافه شود و پروتکل درمانی به برهه زمانی 14-10 روز توصیه می شود . در‌صورتی‌که به عفونت مایکوپلاسما مشکوک شدید با یک پزشک معالج دامپزشک برای انجام یک پروتکل درمانی که مطلوب با دستورالعمل‌ها و ارائه بهترین معالجه مشاوره نمایید . کاربرد آنتی‌بیوتیک‌ها برای معالجه مفاصل متورم معمولاً زمانی که پنومونی کنترل گردیده است پیشنهاد نمی شود . مؤثرترین درمان برای گوساله‌های در گیر به آرتریت فراهم آوردن قابلیت و امکان دسترسی آسان آب و طعام برای آنان می باشد تا از گرسنگی و دهیدراتاسیون آنان پیشگیری شود . همچنین واجب میباشد یک سری بار در روز در اختیار این گوساله آب و غذا قرار دهید تا شروع به بهبود نمایند . خوشایندترین جنبه این بیماری این میباشد که وقتی که پدیدار میشود، دوران کافی برای بهبودی تعداد دوچندان گوساله‌های مبتلا خواهید داشت . مفاصل برای بهبودی بدون نقص نیاز به هفته‌ها تا ماهها برهه زمانی دارا هستند و پس از آن گاوها شروع به ارتقاء می‌کنند .