* تعویض مطلوب آب بر حسب وضعیت هنگامی به منظور دفع و رقیق سازی سموم و گازهای ساخت شده و نیز متعادل ساختن دمای آب استخرها و همینطور حذف بقایای فیتوپلانکتونی و زئوپلانکتونی و میکروارگانیسم های ساخت کننده گونه های شکوفایی جلبکی به خواسته افزایش کیفیت آب مزرعه در وسط عصر و روزهایی با هوای شرجی الزامی می باشد . در مسئله ماهیان قزل آلا چون در حجم کم تراکم بالایی دارا‌هستند هنگامی میزان آمونیاک و نیترات مضاعف شود کار کشته به دفع نیستند . ماهی همه داراست ولی 90% مواد دفعی بدن ماهی از آبشش با تکثیر معمولی دفع می شود . در محفظه استخر زمانی آمونیاک بیش از حد افزایش یابد دفع نمی شود و برای دفع مواد ازته نیاز به انتقال فعال و مصرف انرژی می باشد و ماهی به جای وزن گیری انرژی از دست می دهد پس باید سرعت بده بستان آب عمده شود .
* به خواسته جلوگیری از ایجاد شکوفایی جلبکی غیر استاندارد و نامتعادل استفاده از کود مرغی ممنوع بوده و برای مقابله با پیدایش احتمالی بلوم ، به کارگیری از آهک کشته توصیه می شود ( آهک جلوی نشر و تزاید فیتو پلانکتون ها و زئو پلانکتون ها را می گیرد) .
* در صورت عدم قابلیت تعویض آب و همینطور ایجاد تغییرات شدید PH در ارتفاع شبانه روز، استعمال از آهک در استخر های خاکی (با مصرف 50 کیلوگرم به ازای هر هکتار و به رخ اسپری در مرحله استخر به مراد ترکیب ذرات آویزان و بهبود شفافیت آب و تهیه و تنظیم حجم بافری آب) حتمی است .
* تصویب روزانه فاکتورهای فیزیکو شیمیایی آب مانند مرتبه حرارت، اکسیژن، سختی و مواد آلی همینطور نظارت سلامت ماهیان می بایست بصورت مستمر فیس گیرد تا در چهره مشاهده موقعیت نامساعد نسبت به تصحیح آن مبادرت گردد . همچنین تغییر تحول نکردن PH محیط آب آهک بیشتر کرده زیرا آهک خواص بافری آب را ارتقاء می دهد .
* در اختیار گرفتن گازهای سمی استخر های پرورشی و تصویب و مقدار گیری دوره ای آنان در مزرعه پرورش الزامی بوده و برای پرهیز از پیدایش این مشکل، استفاده از شیرابه زئولیتی به خواسته کاهش گازهای سمی استخرها سفارش می گردد که از شیرابه کود مخلوط با آهک زنده ( به ازای هر 1000 لیتر شیرابه 1 کیلوگرم آهک زنده مسئله نیاز است) به کارگیری گردد . گازهای سمی مانند S H2 در ادغام با آب ساخت اسید سولفوریک می نماید که موجب مرگ ماهیان می شود .
* در به کارگیری از خوراک های کنسانتره به شرط نگهداری صحیح معمولاً مشکل آلودگی غذا وجود ندارد، اما در غذادهی بوسیله غذاهای دستی بخصوص موادی که پرسرعت فاسد می شوند مثل ضایعات کشتارگاهی خطر ابتلاء ماهیان به بیماری های میکروبی بسیار دوچندان است، بنابراین در نحوه تهیه و تنظیم و مراقبت طعام رعایت نکات پایین اضطراری است:
الف) تامین خوراک از منابع کا ملا بهداشتی و سلامت انجام بگیرد .
ب) خوراک می بایست در انبارهای خشک، خنک و منزه محافظت شود و در موضوع غذاهای کنسانتره به مورخ مصرف آن‌ها می بایست توجه کرد .
ج) مواد و غذای ورودی به انبار بایست از لحاظ آلودگی به حشره‌ها و آفات کنترل شود .
د) از چیدن کیسه های طعام در کف انبار خودداری شود برای این کار می بضاعت از پالت ها یا این که الوار چوبی به کارگیری کرد .
ه) در موضوع استعمال از ضایعات کشتارگاهی، خوراک بایستی به میزان نیاز روزانه تنظیم شده و پیشین از مصرف حرارت داده شود، همچنین استعمال از نوع های قابل کنترل و ارزیابی بایستی انجام بگیرد . پیشنهاد می شود به کارگیری از چنین موادی در مزارع به طور کلی متوقف شود چون منشا آلودگی خواهد بود .
* قسمت ضروری دیگر در برنامه مدیر بهداشت، پایش بیماری ها بوده که دربرگیرنده برنامه ریزی منظم جهت ارزیابی بهداشتی استخرهای یک مزرعه میباشد و با اعتنا به موقعیت و وضعیت مزرعه، نمونه گیری از ماهیان تلف شده، ماهی های زنده و یا از هر دو بایستی بعمل آید . در ماهیان از آبشش، پوست، باله و اندام های داخلی به ویژه کلیه جهت کشت باکتریایی ، جداسازی ویروسی و غیره نمونه برداری می شود . به هر هم اکنون هیچ کدام از این آزمایشات نمی تواند بی تردید نشان دهنده عدم آلودگی به پاتوژن های بالقوه در جمعیت ماهیان باشد و تنها به کاهش مخاطرات ناشی از کارداران بیماری زا در مزرعه یاری می نماید .
* شیوه خوراک دهی و میزان غذادهی، بایستی متناسب با الگوی پرورشی باشد .