ایجاد گوشت قرمز رنگ

ایجاد گوشت قرمز رنگ جزءصفات کلیدی اقتصادی در پرورش نشخوار کنندگان به حساب می آید . بیشترین بخش از درآمد حاصل از رشد گوسفند به تولید گوشت برمی گردد . بالا بودن نسبت زایش در میش ها باعث استحصال اکثر گوشت در گوسفندداری ها شده که این دستور نیز دال بر اهمیت باروری در گوسفند هست . 

به منظور ارتقاء توان باروری در گوسفندان و ساخت بره هایی با ماندگاری اکثر روشهای مختلفی به فعالیت می رود: - پایین بودن سن در اولین زایش . 

- بیش از یک توشه زایش در سال . 

- ارتقاء درصد دوقلوزایی . 

- افزایش تعداد بره های از شیر گرفته شده . 

- تصحیح نژاد . 

برای وصال به هدف ها پیش بینی شده در راه های ارائه شده سلکسیون (انتخاب ) و برنامه های آمیخته گری انجام می شود و تحولات نوینی در تغییرات شرایط تغذیه ای ، بهداشت و مدیر گله به وجود می آید که روشهای توسعه یافته ای نیز به فعالیت گرفته می شود . 

ماشین آلات تولید خوراک دام

پتانسیل 

تولید گوشت گوسفندی در میهن : تعداد دام پیش‌روی کشتار در سال 1382 مطابق با ضریب 32 درصدی کشتار حدود 16 میلیون رأس پیش بینی شده بود که از این تعداد دام قابل کشتار پیش‌روی کشتار مطابق با آمار ارائه شده حدود 6 میلیون و 731 هزار مرکز در کشتارگاه ها و بقیه هم به چهره سنتی و آزاد ذبح گردیده است که مقدار گوشت تولیدی را می توان در حدود 284 هزار و 133 تن برآورد نمود . بنابراین از هر دام کشتاری به طور میانگین 70/17 کیلوگرم گوشت بدست آمد که این رقم خیلی کمتر از رقم موضوع انتظار می باشد . 

در واقع می بضاعت و توان اظهار کرد که پتانسیل گوشت تولیدی از گوسفند با اعتنا به حدود 51 میلیون راس گوسفند و بره هنوز خیلی اکثر از میزان تولیدفعلی می‌باشد . 

1- آمار نشان می دهد که بیش از 51 میلیون مرکز گوسفند در سنین متعدد در میهن وجود دارااست که هر سال به دلیل محدودیت در منابع علوفه ای و تغذیه ای صعودی در حدود 3/1 میلیون مرکز برای آن پیش بینی می شود که با توجه به این میزان ارتقاء ، تغییری در میزان گوشت تولیدی و محصول های دامی به ازای هر مرکز مشاهده نشده میباشد . 

لذا خوب تر می باشد با دقت به موقعیت اقلیمی سرزمین ارتقا جمعیت دام متوقف گردد و برای به وقوع پیوستن این امر هم هر سال دست‌کم بیش از نیم میلیون مرکز از آمار فعلی قضیه دقت برای کشتار اختصاص یابد . 

2- می بضاعت و توان بره استحصالی از هر میش مولد را تا نسبت 3/1 (از 83/ . به 3/1 بره در یک سال ) ارتقاء بخشید . به عبارتی می توان درصد آبستنی و درصد دوقلو زایی را در گله بالا موفقیت . 

اگر در مرکز ها و ایستگاههای رشد گوسفند درصد دوقلوزایی تا 30 درصد و تولید بره تا مقدار 3/1 به ازاء هر راس میش در یک سال بالا رود و این عمل در سطح مرز و بوم بسط یابد می توان انتظار داشت که پس از کسر تلفات علاوه بر حال و روز موجود ، رقم قوچ و میش حذفی به مقدار 6 میلیون را برسد . 

3- در صورت کاهش تلفات میش و بره به ترتیب به اندازه 2و 5 درصد می بضاعت به تعداد 5/2 میلیون راس بره مازاد در گله رسید . 

4- ارتقا چهار کیلوگرمی گوشت تولیدی به ازاءهر دام کشتاری به وزن 22 کیلوگرم ، تنها به بهبود و اعمال رویه های تغذیه ای مناسب امکانپذیر خواهد بود که پیش بینی می شود در رخ اجرای برنامه های تصحیح نژادی در دام های پرواری میزان ایجاد به دوبرابر مقدار فعلی رسد . 

در حال حاضر با توجه به رعایت موارد فوق و با اثبات نگهداشتن میانگین وزن لاشه به مقدار 18 کیلوگرم اندازه ایجاد گوشت گوسفندی در سال آینده را می بضاعت و توان تا رقم 620 هزار بدن ارتقاء اعطا کرد . 

منابع 

تولیدی گوشت گوسفندی و بره : نژاد های گوسفند نیز مانند گاو و گوساله از مانند میزان ساخت گوشت تفاوت هایی با نیز دارند بنابر این برای ارتقاء درآمد یک پرواربندی و اقتصادی کردن واحد تولیدی خوب تر می باشد با توجه به موقعیت اقلیمی گوناگون در مرز و بوم از نژادهای مطلوب به کارگیری شود . 

1- نژادهای گوشتی : در این نوع نژاد علاوه بر بالا بودن تولید گوشت سهم پشم تولیدی نیز از رقم بالایی برخوردار می‌باشد . ولی درآمد حاصل از پشم در جایگاه دوم اهمیت قرار دارااست . در تمامی نژادهای گوشتی 25 درصد از بره های ماده برای باروری جایگزین 25 درصد از میش های گله مامان شده و بقیه کشتار می شوند . صفت مشترک همه نژادهای گوشتی ، وجود امکان رشد پرسرعت و نتاج خوب و مطلوب آن ها در یک سطح فراوان بسیار برای پرواربندی میباشد . تفاوت جانور در در بین نژادهای گوشتی در مقدار باروری ، کیفیت پشم ، جثه دامهای بالغ ، طول قدمت و رتبه چربی دار بودن (میزان چربی ذخیره شده در بدن آنها) می‌باشد . 

مهم‌ترین نژاد های شناخته گردیده گوشتی عبارتند از سافولک ، همشایر ، بوردرلایستر ،دورست هورن ، لینکلن اکسفورد و ساوات داون میباشد . 

2- نژادهای یکسری منظوره : آمار نشان می دهد که نژادهای ساکن به تیتر نژادهای چند منظوره بیشترین جمعیت گوسفندی در سرزمین و دنیا را تشکیل می دهند با اینکه نژادهای مستقر در کنار ایجاد گوشت از جنبه تولید شیر و پشم ،درآمد ناچیزی تولید می کنند اما به دلیل عدم دوشش این نژاد ها آن هم به خاطر اقتصادی نبودن این مراحل صرفاً جهت تولید گوشت ذیل پرورش قرار می گیرند . حالا با درنظر دریافت کردن وضعیت نژادهای بومی بهترین منش اصلاح آن ها با به کار گیری از نژادهای گوشتی فرنگی میباشد . 

در در بین نژادهای بومی کشور ، آنهایی که از نظر ایجاد گوشت مناسب تشخیص داده می شوند اکوتیپ های لری بختیاری و شال در سطر نخستین قرار دارند . این نژاد ها با توجه به درشتی جثه برای تصحیح نژاد با نژادهای گوشتی معروف عالم مطلوب می باشند . نقطه منفی در نژادهای قابل تصحیح مملکت وجود دنبه دوچندان تبارک می‌باشد که این دستور نیز منجر افت باروری در دام می شود . زیرا قوچ ها در کار جفت گیری با بالا بردن دنبه دچار ایراد می شوند بدین ترتیب برای رفع این نقص‌ بهترین خط مش به کار گیری از تلقیح تصنعی می‌باشد .